Hoewel het uitgebreid werd van strijdende honden, werden zijn agressieve eigenschappen verfijnd zodat het samen kon werken met andere honden tijdens jachten. Het is niet natuurlijk voor hen om te willen vechten, maar sommige mensen trainen ze toch omdat ze sterk en moedig zijn. Omdat ze worden gebruikt in dogfighting-ringen, zijn Dogo Argentinos als gevaarlijk beschouwd en zijn ze verboden in verschillende landen, waaronder Australië, de Cayman Islands, Denemarken, Fijisch, IJsland, Singapore en Oekraïne. In het Verenigd Koninkrijk is het illegaal om er een zonder wettige autoriteit te bezitten. Dogo Argentinos worden soms gebruikt voor werk bij de politie, militair en zoek- en reddingsinspanningen. De ras is geliefd om zijn trouw en moed - eigenschappen die hen maken tot excellent watchdogs. Ongeveer 10% van de Dogo Argentinos lijdt aan pigmentgerelateerde doofheid in één of beide oren, wat een aandoening is die vaak invloed heeft op honden met een witte vacht. Sociale veranderingen en vroege training zijn belangrijk om het Dogo Argentino goed te laten gedrag. Ze zijn fysiek sterk en sterkmoedig, dus ze hebben een straffe trainer nodig die hen kan houden zonder tot geweld of lichamelijke straf. Het ras wordt vaak verward met de Amerikaanse Bulldog, hoewel het langere is en een witte vacht heeft. Het mag ook worden verwisseld met de Amerikaanse Pit Bull Terrier, hoewel het veel groter is en verschillend in vele opzichten.